Stodoła

Taka jakaś...-nie wiedziała jak to określić, znów rozglądnęła się po niej-pełna siana. Można by się tu nieźle zabawić-przyszło jej do głowy gdy zobaczyła stos tego żółtego, kłującego sięgający w pewnym miejscu aż do wysokiego sufitu

-oh tak, na przykład w chowanego-zachichotało japko, w sumie wlasnie z tego powodu tu byla ;d ona nie mysli jeszcze o seksie, dobra mysli, ale udaje, ze wcale nie mysli ;d

No w sumie w chowanego też by można było-zgodziła się-choć bardziej miałam na myśli skakanie. Stamtąd-wskazała największą stertę. Miała już w głowie obraz, jak niezbyt trzeźwi skaczą i tarzaja sie w słomie. Hm, to mogłoby być ciekawe.

-taaa... ja tam wole skakać po kałużach-robiła to regularnie, gdy spadł deszcz xd-ale wiesz co? nie chce mi sie tu dłużej siedziec, bo od tej słomy dostanę jakiejś wysypki!-wstała szybko i energicznie się otrzepała.-nie wiem jak ty, ale chyba pojdę znaleść sobie jakieś inne miejsce, do wygłupow ;d

Ok-zaśmiała sie. Ale japko powygłupia sie samo, bo ja spadam...

no cóż, ona nadal tu siedziala, juz dawno skonczyla ową książkę!

Chodził sobie po kampusie bez większego celu, po czym w końcu trafił do stodoły. Właściwie nie wiedział do czego uczelni stodoła, ale kogo to interesowało! Wszedł do niej, bo mieszkał tu tyle czasu, a nigdy do niej nie zachodził i ucieszył się na widok dziewczyny siedzącej na sianie jak gdyby nigdy nic z otwatrą na ostatniej stronie książką. Albo zamknięta, nie widział dobrze, bo był półmrok!
- Czy to jest tutejsza czytelnia? - zapytał radośnie.

-oh!-wystraszyła się trochę, bo nie uważała, ze ktokolwiek tu zajrzy o tej porze! kiedy w koncu zobaczyla sylwetkę chłopaka/mezczyzny, uradowała się w sumie, ze znow ma towarzystwo.-otóż nie-odpowiedziała po chwili zastanowienia.-czytać mozna wszędzie-zachichotała i patrzyła teraz z zaciekawieniem na ów przybysza xd

Wygiął usta w podkówkę.
- A miałem nadzieję, że po roku wreszcie ją znalazłem! - To stwierdziwszy klapnął obok dziewczyny jak gdyby nigdy nic i dodał poważnym tonem. - Można zatem wiedzieć co taka oczytana osoba robi w stodole? Jesteś wielbicielką swojskich wiejskich klimatów? - zachichotał.

-nie, musiałam się schować przed nauczycielem, ktory mnie chwycil za tyłek, po czym mnie gonił, a twierdzil, ze to moja wina, gdyż nosze za krotkie spodenki!-oznajmija poraz kolejny, znow się tym wszystkim irytując.-czy mam za krotkie spodenki?-zapytała, po czym rozesmiala sie na mysl o tym, ze kolega szuka czytelni juz od roku ;d

Zlustrował spodenki bardzo dokładnie. Właściwie nie bardzo było co lustrować, bo były króciuuusieńkie, ale przecież było na co patrzeć! Po chwili bez słowa opadł na siano, znaczy no, położył się jakby, żeby przyjrzeć się dziewczynie od tyłu. Po tym razem króciutkiej lustracji, nie podnosząc się jednak z powrotem zawyrokował:
- Nie są za krótkie, w żadnym wypadku! Ale po prawdzie nie dziwię się, że nie mógł się tobie oprzeć - uśmiechnął się szeroko. - Dobrze, że cię tutaj nie dopadł, bo w takiej atmosferze to mógłby zgłupieć przez ciebie - roześmiał się. - I nie, nie jestem żadnym napalonym gwałcicielem, mówię tylko prawdę i samą prawdę na zadane pytanie! - podniósł prawą rękę w geście przysięgania. A potem lewą, tak na wszelki wypadek ;d

-okej, wierzę ci całkowicie kolegoo... no własnie, ja jestem epyl, a ty?-byl taki zabawny, prawie jak i ona, fajnie się z tym czuła.-aha, no i w ogole, to ja się tam nie boję, umiem się chyba bronic, z drugiej strony, nauczyciele w tej szkole są całkiem fajni, ale wiesz, jednak się trochę wystraszylam, bo chyba nieprzyjemnie być zgwałconym... a pozniej rośnie brzuch i jest pamiątka na całe zycie!-zaczęła panikować w sumie ;p

- Oooch, scuzi, ależ ze mnie cham i prostak! - poderwał się na nogi, stanął przed dziewczyną, zaszurał prawą nogą chyba i ukłonił się przed nią. - Basilio, zaszczyt mi cię poznać, jabłkowa kobieto bez-brzucha-przez-jeszcze-długi-czas - zachichotał, po czym znów opadł na siano.
- Jesteś tu nowa, że cię nauczyciele zaczynają ganiać? Czy raczej przez wakacje schudłaś 30 kilo, wybrałaś się po raz pierwszy do fryzjera i kosmetyczki i teraz nikt cię nie poznaje? ;d

-jestem tu nowa, ale co to ma do rzeczy?-zapytała rozbawiona całą tą sytuacją ;d-w kazdym badz razie, strasznie jestem zmęczona, siedzę w tej stodole juz dosyc długo!-powiedziała trochę zrezygnowana, po czym zaczęła się smiać na myśl o tym, jak uciekała przed nauczycielem i wpadła akurat tutaj!

- No bo... No bo uczennic, które już dobrze znają to nie ganiają! Chyba - dodał po chwili zastanowienia. W końcu jego nawet na początku żadna nauczycielka nie ganiała, nie mówiąc już o późniejszych czasach. I chyba mu się smutno zrobiło ;c
Słysząc jej następne słowa rozpromienił się wyraźnie.
- W takim razie zapraszam cię gdzieś. Na pewno jest takie miejsce w Waverly, w którym znajdzie się coś, co odegna twoje zmęczenie.
Bazyl stwierdził, że takiej okazji nie przepuści, w końcu niecodziennie znajduje się ładną dziewczynę w szkolnej stodole ;p

-najchętniej poszłabym spać, w sumie to siano, pominmy, ze wbija mi sie w nogi, jest dosyc wygodne-stwierdzila i rozłożyła się wygodniej. nie chcialo jej się wychodzic, w sumie miała zamiar przenocowac w stodole, a co tam!
-szkoda, ze dach jest, bo gdyby nie bylo, moglabym sobie teraz oglądać gwiazdy, bardzo to lubię wiesz, najfajniej jest, gdy są spadające, życzenia, które się nigdy nie spełniają i te sprawy-usmiechnęła się głupkowato i zamknęła na chwilę oczy.

Podrapał się z zakłopotaniem po brodzie i spojrzał na dosyć wysoki dach stodoły. Co prawda było tu jakieś pięterko, czy tam antresola, nie znał się na nazewnictwie, ale i tak nie dosięgnąłby dachu.
- Sorry Apple, choćbym chciał to nie dosięgnę do dachu i nie zrobię w nim dziury, żebyś mogła sobie popatrzeć na gwiazdy - zachichotał wyobrażając sobie siebie z wielką siekierą rozwalającego stare deski szkolnej stodoły. - Zresztą i tak ich chyba dzisiaj nie ma, bo są chmuuury. Więc następnym razem pójdziemy na łąkę jakąś, ty będziesz miała gwiazdy, a ja nie będę musiał nic niszczyć!
Przyglądał jej się bezkarnie, gdy zamknęła oczy. No, ładna była, nie dało się ukryć. Nie była to zbyt błyskotliwa i elokwentna myśl, ale i tak nikt jej nie słyszał. Zachichotał znowu jakoś tak bardziej do siebie chyba, niż do niej. Bo nie chciał jej przeszkadzać. Ale w sumie nie chciał też, żeby już sobie poszła spać. No hej, przecież on tu był! ;p

[ i wracam za jakieś 20 minut]

wybuchnęła bezkarnie głośnym śmiechemm bo sposob z jakim wszystko wypowiadał i wyobrazenie o wszystkim kojarzylo bardzo śmieszną sytuację. znowu zamknęła oczy, ale nie na długo.
-z czego się śmiejesz?-spojrzała na niego, otwierając tylko jedno oko- tylko nie mow, ze jestem jakaś brudna, albo ze odpiął mi się guzik w nieodpowiednim miejscu!-zerwała się i sprawdziła, czy koszula jest zamięta na wszytskie guziki, ale nie, nic z tych rzeczy, wszystko bylo w porządku.-zabawny jesteś-usmiechnęła się do niego, bo nie znała nikogo oprocz siebie, kto by sie smiał sam do siebie, na myśl o czymś.

Podobał mu się jej śmiech. Był taki... dźwięczny i beztroski? Tak, tak to można było określić w tym ich dziwnym języku, w którym powoli zaczynał już nawet myśleć. Może dlatego jego myśli były takie proste?! Ojej, naszło do na takie głębokie przemyślenia, akurat teraz, gdy siedzi przy świetnej dziewczynie. Taki głupi Bazyl!
- Właśnie odkryłem, że moje myśli są mało skomplikowane i prawie banalne - poskarżył jej się znowu wyginając teatralnie usta w podkówkę. - Chyba zamknę się w sobie, póki nie uda mi się wspiąć na jakiś wyższy poziom intelektualny!
- Dzięki, dzięki. Ale nie umywam się do ciebie, nigdy nie wpadłem na to, żeby robić sobie ze stodoły czytelnię i marudzić, że dach nie ma dziur - roześmiał się, po czym wyciągnął jej z włosów zaplątane źdźbło słomy. - Właśnie wyobraziłem sobie ciebie w stroju wiejskiej dziewki. Zabawny widok.

-miejsce pasuje-zachichotała i wyrzuciła w górę trochę słomy.-moja babcia mieszka na wsi, byłam u niej kilka razy na wakacjach i nosiłam takie stroje, całkiem dobrze się w nich prezentowałam, wiesz?-spojrzała na niego, czekając, az jej przytaknie ;d

- Wiem, wiem - pokiwał głową, w końcu widział ją w swoim wyobrażeniu i też się dobrze prezentowała. I nie, wcale nie wyobraził jej sobie jako seksownej pastereczki w różowym fartuszku i przykrótką sukieneczką. Wcale, wcale! ;p
Westchnął widząc jak kolejne źdźbła opadają nie tylko na nią, ale i na niego.
- Wyciąganie tobie słomy z głowy to syzyfowa praca - wyciągnął oskarżycielsko w jej stronę palec. - I jeszcze mi się obrywa... Pożałujesz! - to powiedziawszy z głośnym śmiechem rzucił się, no znaczy w przenośni! Tak więc rzucił się na nią i zaczął ją łaskotać, o!

wcale? jaka aluzja ;d
-ojeu, basil, przestan, mam straszliwe łaskotki, pozaaaaaaaaaaaa-w tym momencie nie mgla wytrzymać i zaczęła się smiać!-moja bluuuzzzkkaa! wszystkie guziki sie rozepną, ona jest ttaaaaaaaaaaaaka-ojej, laskocze, ja pierprze, znam to uczucie!-niewytrzymała!-i stalo się, bluzka jej poszła!

- Ojej - zauważył ze stoickim spokojem przestając na chwilę ją łaskotać. "Ojej" bynajmniej nie brzmiało na zmartwienie, ale raczej... hm, no powiedzmy, że zachwyt no. - Ojej. Chyba mam więcej szczęścia niż tajemniczy gwałciciel-nauczyciel - zaśmiał się, po czym znów zaczął łaskotać dziewczynę. Trochę mniej, trochę lżej, bo jak tak się wiła to raczej nie dałby rady jej pocałować. A bardzo chciał, tak, tak! Więc próbował. I w sumie dzisiaj na nic więcej chyba nie zamierzał się odważyć, po tym, jak z przerażeniem opowiadała o tym, że można mieć wielki brzuch ;c Ale w sumie nie wiedział, był w końcu tylko facetem ;d

to on ją w koncu pocałował, czy nie, bo nie rozumiem?
-ej, to juz nie jest takie smieszneeeee...-śmiała sie mimo woli, bo łaskotanie golego ciała jest gorsze, od łaskotania przez ciuchy, a ze on widział jej kształtne piersi, oczywiscie ubryte w staniku, to juz w ogole się speszyła!

No ja nie wiem czy pocałował, bo ona się kręciła!
W końcu przestał ją łaskotać widząc, że zaczynają już jej łzy napływać do oczu. Nie wiedział, czy ze śmiechu, czy z płaczu, ale to były łzy! A on się bał kobiecych łez ;c
Przestał więc, ale nie odsunął się od niej tylko zadowolony półleżał sobie obok niej i przyglądając się z wyraźnym uznaniem jej piersiom i miał nadzieję, że nie będzie się teraz histerycznie zakrywać. Żeby więc temu zapobiec to ją pocałował. I udało mu się wreszcie!