starbucks

/ łau, mamy całą jedną kawiarnię xd
weszli, ona pierwsza, bo tak jest grzecznie.
- chcesz tylko kawę, czy ciacho tez? - on planował zamówić czekoladowego muffina i czoko kapuczino. czekoladowy chłoptaś.

kleiłam prostopadłościan. -.-
rzuciła tylko, że chce waniliowe latte, jej druga miłość, a co jest, tudzież co pierszą nie mam pojęcia, jeszcze mi nie powiedziała, i zajęła miejsce, przy jednym ze stolików, stojących przy dużym oknie.

Przyniósł jej to latte, i swój zaczekoladziony zestaw i usiadł obok niej, na takiej miłej, udającej skórzaną kanapie. objął ja ramieniem, bo czuł się upoważniony, co z tego, że nie byli razem.
- co tam u ciebie? - zapytał. w końcu jako przytjaciel od zadan specjalnych był zainteresowany jej życiem.

wzięła od niego ową kawę i odwracając głowę w jego stronę, odrzekła że w sumie nic nowego, poza tym, że zdechła jej kolejna złota rybka i stwierdziła, że owe chyba jej nie lubią, bo żadna jeszcze nie spełniła życzeń, jakie wypowiedziała. zmarszczyła nos, drapiac się, po skroni i napiła kawy, po czym dodała. - a co u ciebie?

- mój brat zakochał się w jakiejś dziewczynie u której zupełnie nie ma szans. jak tam jej było... wendy? - tylko walta było stać na tak jawną ignorancję wobec tego, kto się w szkole liczy i o kim się mówi.
- może po prostu myslisz złe zyczenia, czego sobie życzyłaś? - wymruczał wziąwszy łyk kawy.

- edward? - spytała dla upewnienia, po czym oplatając dłońmi kubek z kawą, wzruszyła ramionami i powiedziała, że chciała truskawkowego czupa czupsa i spojrzawszy na waltera, wybuchneła nieposkromionym śmiechem, bo to wcale nie była prawda, a on wygladal na zdziwnionego i widocznie zaklopotanego, bo pewnie pomyślał, że to prawda, ;c a ona przecież żartowała, bo życzeń się nie wypowiada, a nóż jeszcze się spelni !

też się zaśmiał, miał taki miły dla ucha smiech.
- prawda, przecież się nie spełni, jesli mi powiesz. kupię ci nową złota rybkę, ta bedzie cię słuchać. - zaśmiał się jeszcze troszkę.
- ale czupa czupsa tez ci moge kupić. - i pożarł muffina. mniam.

- dobrze, będę czekać na ową rybkę i czupa czupsa, też. - wymruczała, uśmiechając się łagodnie i powstrzymujac od klaśnięcia w dłonie, bo przecież w owych trzymała kubek, toteż napiła się owej. zastanawialo ją, jak można jeść, a raczej pożerać tak słodkie ciasta. ona ogólnie nie lubiła słodyczy, a jedynie truskawkowe czupa czupsy, matka wychowała ją na książkach i takie tego skutki, ale w sumie to i lepiej dla niej, bo nie musi walczyć ze swoimi zachciankami.

on tez nie musi bo i tak jest fajny i ma mięśnie brzucha xd
- nie rozumiem jak możesz nie lubić tych ciastek. to jest niepojete. - usmiechnął się zadowlony, bo ciastko bardzo mu smakowało. - chociaz jeśli od tego miałabys przytyć, to wolę cię taką.

- jesteś niepoprawny. - wymruczała, uśmiechając się łobuzersko i wbiła mu palec w udo, po czym pospiesznie pocałowała w kość policzkową, uśmiechając się szelmowsko. - to ja nie rozumiem, jak możesz jeść tyle pustych kalorii ? - dodała jeszcze, drapiac się po policzku.

- skoro mi nie szkodzą? - wzruszył ramionami. - a może szkodza? niee, nie zataiłabyś takiej informacji przede mną, prawda? - sporzał na nią oczami wielkimi jak spodki i udawał wielkie zażenowanie i zaniepokojenie. w końcu kto wiedział lepiej, czy te kalorie mu szkodza?
edyt: przeczytał smsa, usmiechnał lekko i odpisał karen. w sumie nawet ją lubił ;d

przemilczała owy fakt, że słodycze szkodzą i powiedziała, że ona naprawdę nic przed nim nie ukrywa, z miną istnej niewinnej, dziewczynki z zapałkami, po czym uśmiechnęła się do niego promiennie, popijając latte. stwierdziła, ze w sumie z takim małym klamstwekiem może żyć, bo przecież nikt nie chce odpierać mu przyjemności z jedzenia owego muffina, cnie. spojrzała w ekran jego komórki i uśmiechnęła się łobuzersko widząc przychodzący raport, że owy sms doszedł do karen.

o ty obłudnico mała! ;d
- chociaż, jakby się dłużej zastanowic, to mogłabyś trochęprzytyć - zaśmiał się w pauzie miedzy zdaniami już rozbawiony jej spodziewaną reakcją. - to i owo by ci urosło... - dokończył prawie że śmiertelnie poważnie.

- hejże! - krzyknęła, ale cicho i wcale cala kawiarnia nie skupiła swego wzroku na nich. - co ci się nie podoba? - dodała, spoglądając na swoje piersi, a później na zgrabny tyłek, a z resztą piersi też miała niczego sobie, cnie. zmarszczyła nos i wydeła dolną wargę, zastanawiając się dlaczego facetów kręcą tylko duże piersi i tyłki.

tez spojrzał na jej piersi, a miał ten komfort, że nosiła dzisiaj dekolt.
- wiem o czym myślisz - szepnął jej do ucha. - twoje piersi i tyłek wcale nie są takie złe - powiedziałzadowolony z tego, jak udało mu się wykreowac pretekst do powiedzenia jej komplemetu. bo może żill nie wiedziała, ale jej tyłek był całkiem okragły, w proporcji do reszty ciała ;d

duże tyłki są fajne, ahi. znaczy chłopcy lubią duże tyłki. ;c
- wcale nie są takie złe? - zacytowała jego słowa, wcale nie usatysfakcjonowana owym komplementem, ale mimowolnie uśmiechnęła się lewo kącikowo, całkiem ciepło i przygryzła dolną wargę, wpatrując w kawę.

- no dobra - powiedział prawie bezgłośnie - są ekstra - a potem zatkał się łykiem capuccino, bo bał się że nie bedzie wiedział co powiedzieć, to będzie miałwymówkę.

- wiedziałam ! - krzyknęła, ale niezbyt głośno, si, i cmoknęła jego napchany policzek capuccin'em. uśmiechnęła się promiennie, drapiąc go za uchem, po czym napiła się swojej kawy, mrucząc coś, że czuje iż walter czuje coś do karen, uśmiechajac się zadziornie.

- tak, czuję coś do niej i dlatego codziennie uprawiam seks z tobą - przewrócił oczami - ten debil to tylko przyjaciółka od skręta - popił znowu capuccino. zastanawiał się, czy jill nie odbierze źle jego słów, ich seks raczej nie miał zabarwienia romantycznego, przynajmniej ze strony walta. ona go po prostu cholernie kręciła.

- jasne, zawsze się tak mówi. - wymruczała, uśmiechając się pod nosem. - a to, ze ze mną sypiasz nie znaczy, że nie możesz się w niej bujać, walterze. - dodała, uśmiechając się łobuzersko i spoglądając na niego kątem oka, napiła się kawy, z nadzieją, że własnie nie zacznie robić jej jakiś tortur, jak to w zwyczaju miał i często gilgotał żill, która miała gilgotki wszędzie. ;c

a jemu właśnie przyszło do głowy, zeby ja połaskotać, oj.
- gdybym sie w niej bujał - mówił z niewielką trudnością, bo sam tez się smiał - to jkuż dawno z nią bym sypiał. - kelnerka spojrzała na nich jak na wariatów, ale jemu to jakoś niebardzo przeszkadzało.

- i porzucił byś mnie? - spytała, próbując robić smutną minę, ale owy fakt, w którym to walter ją łaskotał, nie pozwalał jej na pełny skruchy wyraz twarzy, a więc pewnie śmiała się okropnie, znaczy nie, że jakoś nieznośnie, a własnie całkiem miło, ale niekontrolowanie, cnje, bijąc waltera po dłoniach, ażeby przestał, a owa kelnerka, której widocznie walter się podobał, była poirytowana i czerwona ze złości.

przestał ją łastkotać i zrobił się dosyć szybko poważny.
- właśnie tak, porzuciłbym - nigdy nie zapomni tych wszystkich pięknych, piekniejszych od matki kobiet które wymykały się z gabinetu jego taty kiedy myslał że nikt nie patrzył. Tyle że zapomniały, ze dzieci nie są głupie.

ona również przestała się śmiać i spoważniała, uśmiechając się nikle do waltera, bowiem wiedziała o owych igraszkach jego ojca. - no tak, w końcu jesteś porządnym mężczyzną. - wymruczała, uśmiechając się wyrozumiale i cmoknęła czule usta, później brodę waltera, gładząc jego policzek, po czym napiła się kawy.

sorri, że tak długo, ale ćwiczyłam.