Restauracja

- no bo niby po co mamy to robić? - uniósł obie brwi do góry, uśmiechając sie głupio. - żeby potem, ochh, cierpieć? czuć się zranionym? - oblizał górną wargę, bo moim zdaniem to fajnie wygląda jak się oblizuje górną wargę, dolną to już kojarzy mi się z moją babcią. - zgwałconym psychicznie? nie, nie jestem masochistą, kotku.

- nie jestem głoda, chcesz troche sałatki? - zachichotała cicho, wskazując palcem na nienaruszone danie, nie wiem jakie nie chce mi sie myslec, napewno jednak było to coś dietetycznego. coś czuje że sesil bedzie nie dożywioną ważącą trzydziescidwa kilogramy nie apetyczną anorektyczką. - właściwie to nie wiem, ale przecież kiedyś bedziesz miał żonę, dzieci?

- ale nie dzisiaj. dzisiaj żyję chwilą, robię to, na co mam ochotę - rucham tego, na kogo mam ochotę, taa. - ćpam to, co sobie kupię i dostaję takie oceny, za jakie zapłacę, więc wszystko jeszcze przede mną. dzieciaki dopiero po trzydziestce, nie zamierzam płodzić sobie potomków... - poinformował ją wyniośle, pukając ją po czole.

pomasowała owe miejsce gdzie ją popukał, to brzmi całkiem dwuznacznie. - nie masz wyczucia, szczerze powiedziawszy. - mruknęła, wsuwając mu do ust kawałek pomidora czy jakiegoś innego równie smacznego warzywa.

umarł, bo ja umarłam. przed chwilą.

[*]