Kanapa

.

Siedziała na kanapie w granatowej sukience przed kolano i popijała martini. W klubie było sporo uczniów jednak nie wiedziała swoich przyjaciół. Jedynym jej zajęciem była zabawa parasolką od drinka. [sztuczny tłum!]

sztuczne tłumy szaleją, szaleją!
karen przyszła lekko (odrobinkę, ehe) spóźniona i rozglądała się teraz za jimem. mieli się spotkać, ale coś jej wypadło i cały plan się sypnął, tak więc chciała go teraz przeprosić. nigdzie go jednak nie dojrzała, tak więc opadła na kanapę obok donny i założyła za ucho pasmo włosów.

Donna, która według moich szacunków siedziała na tej kanapie od około 2 godzin zdążyła wypić więcej niż jedno martini. Uśmiechnęła się do karen i wymamrotała, że miło widzieć kogoś znajomego.

jim dziś na nią czekał pod klasą:/ ale się nie doczekał, więc był w związku z tym trochę zły, tym bardziej, ze wczoraj uprawiali seks, a on nie lubił czegoś takiego, że ktoś go po stosunku ignoruje! no, w każdym razie teraz plątał sie z kolegami w tym dzikim tłumie,xd majac na sobie koszule jakas ale taka na krotki rekawek rozpieta i pod spodem biala koszulke, pozdro robbie, ale to bylo strasznie seksy tym bardziej, ze luke jest do niego podobny. no dostrzegl karen i sie do niej usmiechnal, poki co.

Donna ruszyła swój leniwy tyłek i poszła do akademika.

przeprosiła więc donnę i wstała, wycierając dłonie o rajstopy w panterkę xd. podeszła do jima i pomimo iż była w botkach na obcasach, wspięła się na palce i musnęła jego usta wargami, które smakowały trochę danielsem, którego zdążyła zacząć pić dajmy na to.
-james - zaczęła oficjalnie, he he - tak mi głupio. już prawie szłam, żeby się z tobą spotkać, ale musiałam #%$^ (nie chce mi się wymyślać) - uśmiechnęła się nieśmiało i czekała na jego reakcję.

nie lubię danielsa. w ogóle nie lubie lyski. no w każdym razie jim teraz wyjął ręce z kieszeni, bo przy damie tak nie wypada (haha!), ale uśmiechnął się miło i potulnie jak baranek, bo właśnie wziął jakieś tabletki, ktore wedlug jednego z jego nowych kumpli, powinny mu poprawic nastroj.
- spokacznie. jak tam? - zapytal i oparl sie ramieniem o jakis pobliski filar, czy cokolwiek, nie wiem moze nawet wydawalo mu sie, ze sie o cos opiera, bo to roznie bywa.

spojrzała na niego, marszcząc brwi, ale zaraz potem się ogarnęła i posłała mu szeroki uśmiech. nawet nie była odrobinę pijana, a on już się chwiał i miał rozszerzone źrenice. no trudno, dzisiaj to ona robi za bodygarda. następnym razem zadzwoni po costnera. wzruszyła ramionami w odpowiedzi na jego pytanie i zagryzła wargę.
-hm, nie wiem, normalnie. jak francuski? - zainteresowała się, może nawet faktycznie ją to ciekawiło.

jim nawet pozwolił sobie ziewnąć w prawą dłoń, chyba miał dość imprez. chciało mu się zrobić coś fajnego, bo jak dla niego ta impreza była cholernie nudna, o czym zaraz poinformował karen, dmuchając jej w grzywkę.
- a francuski? ee, nie wiem karen, zapytaj mnie jutro, xd - no przynajmniej wie, ze na przykład dziś się do niczego nie nadaje.

-frajer - rozczochrała mu włosy i widzę dzisiaj jima w roli dżambodżeta! xd - no to nie wiem, co chcesz robić? możemy pójść do mnie, albo do ciebie, albo na dach i spalić towar, albo łyknąć piksy, zapić je wódką i kompletnie odpłynąć - mówiła, starając się przekrzyczeć muzykę, jednocześnie wodząc palcem wskazującym po obojczyku jima.

jim zaśmiał się teraz, bo jakby to adam powiedział 'it sounds like a plan, babes'. a jemu się ten plan jak najbardziej podobał.
- dobra, stawiam na pójście do ciebie. bo u kogo byliśmy ostatnio? - nie pamietal. objął za to karen w talii i pocałował teraz w czubek głowy, odpędzając tym samym wszystkie sprośne myśli na jej temat w mózgach wszystkich chłopców znajdujących się dookoła. może za wyjątkiem jej brata.

że niby tim nadal o niej fantazjował? xd. okej, tim zmarszczył teraz czoło i trochę się zdenerwował, bo w jego oczach jim nie był idealnym kandydatem dla jego siostrzyczki. ale jeszcze nie wiem dlaczego.
-nie pamiętam też. nieważne, chodźmy więc, jimmy - uśmiechnęła się ładnie i zwinęła z baru butelkę martini bianco <3.

zaczne..

taktak. siedział na sofie i popijał jakiś koktajl mleczny. miał dość alkoholu.

Usiadła sobie na kanapie obok antka. Ale nie piła koktajlu mlecznego. Tylko martini. Na dobry początek dnia. Bo w sumie dopiero co wstała z łóżka. Długi sen to dobry sen. Powiedzmy, że się znali.
- Wyglądasz dzisiąj fatalnie A. - powiedziała marszcząc nos.

zaśmiał się. - za dużo wczoraj imprezowałem z lizakiem. - powiedział i napił się trochę koktajlu ze swojej szklanki. - ty za to wyglądasz doskonale. nie imprezowałaś wczoraj? - zapytał, spoglądając na nią uważnie.

- Z lizakiem? - zapytała unosząc brew. Antek często mówił rzeczy, których ona nie rozumiała. W sensie jakby mówił szyfrem - Nie imprezowałąm. Byłam w NY na ślubie matki. Ożeniła się z jakimś karakanem, który ma troje afrykańskich dzieci - rpycnęła zaglądając do kieliszka. Jej matka była najdziwniejszą kobietą jaką znała.

- no z luize. - powiedział. - byłaś druhną? - zapytał.

- Tak. Miałam na sobie różową sukienkę z mega kokardą! - na samą myśl zrobiło jej się dobrze. Była pewna, że zaraz wyrzyga martini - Antek. Wyobrażasz sobie mnie w rozowej sukience?! - zapytala lapiac go za ramie

zaczął się śmiać. - wyobrażam sobie. - powiedział przez śmiech. - musiałaś wyglądać koszmarnie. - dodał. nie lubił dziewczyn, które ubierały się na różowo. - to twoja mamusia pewnie musiała być zadowolona, że robi z ciebie idiotkę. - powiedział jak najbardziej poważnie. już się nie śmiał. nienienie,

- Czasem myślę, że ona mnie nienawidzi. - powiedziała całkiem poważnie wychylając do końca swoje martini. - Wiesz, że gdy byłam dzieckiem zostawiła mnie przez przypadek w domu pogrzebowym? - postawiła kieliszek do góry dnem i obciagnela spodniczke

popatrzył ze zdziwieniem na wendy. - ciesz się, że wogóle masz matkę. - powiedział do niej. odwrócił wzrok, nie chciał o tym gadać. zrobił to całkowicie przez przypadek.

Też zamilkła. W sumie to zawsze wolała, żeby zamiast jej ojca w wypadku samochodowym zginęła jej matka. Zawsze obwiniała ją o jego śmierć. Bez słową oparła głowę o ramię antka i posmyrała go po brzuchu na pocieszenie.

westchnął. - sory, to nie było na miejscu. - powiedział i objął ją w talii. tak po przyjacielsku. - idziesz w piątek na imprezę szkolną? - zapytał, patrząc gdzieś w przestrzeń.