Aulla

jim siedział w aulli i przeglądał jakieś smsy w swojej skrzynce odbiorczej. mama, cathy, cathy, cathy, cathy, tata, mama, cathy, cathy, cathy, adam, cathy, cathy. cathy otóż była jego dziewczyną w nowym jorku i wciąż wysyłała mu rozpaczliwe smsy, jak bardzo tęskni i tak dalej. bo generalnie mieli wciąż być razem, ale james nie zamierzał się do tego jakoś szczególnie podporządkować.

Karen natomiast przyszła na aulę, bo zapomniała zabrać swojego notatnika, który leżał tak się składa na parapecie obok krzesła, na którym znajdował się Jim. Odchrząknęła, bo zaschło jej w gardle, czego zaraz pożałowała, bo w auli było na tyle cicho, że zabrzmiało to zbyt głośno, przynajmniej według niej. Chwyciła zeszyt i odwróciła się na pięcie gotowa do odejścia, ale zahaczyła biodrem o plecak/torbę Jima, którą zrzuciła zupełnie przez przypadek. Sierota.
-Przepraszam.

jim podniósł na nią wzrok, już kiedy usłyszał to odchrząknięcie. włożył nawet z powrotem telefon do kieszeni i przyglądał się karen, a potem jej tyłkowi, kiedy się odwróciła. teraz, schylił się by sięgnąć torbę i wstał, bo nie wypadało siedzieć, kiedy dama stoi (...xd).
- nic się nie stało. czy ty czasem nie jesteś współlokatorką mojej siostry? - z april nigdy nie mieli najlepszych stosunków, ale chyba widział je razem.

-no wiesz, to zależy kim jest twoja siostra - odpowiedziała, zakładając za ucho pasmo włosów, które i tak zaraz wylazło na swoje poprzednie miejsce. rob pattinson śpiewa, jaram się. bardziej odruchowo niż zamierzenie przekartkowała zeszyt i przycisnęła go do piersi. no wiesz o co mi chodzi, patrząc przy okazji na jima, bo był w ha przystojny. kocham fredsa. tyle ci powiem.

- april. jasne włosy ma - tak, to się nazywa blond, jimmy. przyglądał się uważnie karen, miała strasznie fajny kolor włosów i ładne oczy, nie mówiąc już nic o ustach, które miał ochotę dotknąć swoimi zwilżonymi red bullem wargami! ale spoko, bo póki co się powstrzymywał, czyli nie było z nim tak źle.

-april, tak. jestem z nią w pokoju. zbliżyliśmy się przez to do rozwiązania problemu głodu w afryce, albo rozkminienia kiedy nastąpi koniec świata? - zapytała, przechylając głowę. uśmiechała się jednak, więc mógł dzięki temu czuć się spokojny, bo nie cisnęła mu ani nic z tych rzeczy. była przyjaźnie nastawiona i miała ochotę zedrzeć z niego przybrudzone na kołnierzyku polo. aha!

- nie, w sumie nie do końca o to mi chodziło - westchnął ciężko, bo odebrał to jako niesympatyczną uwagę i pomyślał sobie, że pewnie w waverly wszyscy ludzie to takie suki. okej, na manhattanie też byli sukami, ale on i april byli elitą i w zasadzie stali na jej szczycie, więc wszystko było łatwiejsze - no, ale nieważne - założył torbę na ramię - może masz ochotę na coś hm, mocniejszego niż herbata żurawinowo-malinowa? - bo to podawali im do każdego posiłku. powiedzmy.

-herbata jest całkiem w porządku - wzruszyła ramionami, powoli kierując (kieranując) się do wyjścia - ale możemy się czegoś napić, jest już po południu, więc nie uznają nas za ostatnich alkoholików - posłała mu całkiem fajny uśmiech, ruba jest ładna <3 - jeśli powiesz mi jak masz na imię. nie pijam z nieznajomymi.

jim otworzył przed nią drzwi, to był taki nawyk, bowiem przez lata wpajano mu zasady etykiety, uśmiechając się szeroko.
- james. jim. jak wolisz. a ty? - zapytał, przekrzywiając głowę lekko w prawo, bo dzięki tymu lepiej dostrzegł profil i cu do wny kształ jej ust. damn, musiał się naprawdę powstrzymywać, żeby jej nie pocałować.

cathy, cathy, cathy śpiewał chór anielski pod sufitem ;p
dramat tworzysz, że tak zacytuję krasińskiego. przepraszam, takie zboczenie.
-karen, nie wiem jak zdrobnić, więc nie podam ci innych kombinacji mojego imienia, james - odpowiedziała, wychodząc z auli - więc jesteś tu nowy, tak? inaczej prawdopodobnie bym cię zauważyła - nie ma mowy, żeby go przegapiła. te oczy, te usta, wszystko...!

jim pewnie gdyby był mną, to by się zarumienił,xd ale nie był i daleko mu do mnie, więc teraz tylko podrapał się po ramieniu i zmarszczył nieco czoło, bo dostał smsa. nie wyciągał jednak komórki, bo nie chciał się niepotrzebnie zdenerwować.
- karen brzmi dobrze. tak, jestem nowy, co niespecjalnie mi się podoba. gdyby o mnie chodziło zostałbym na manhattanie - wyjaśnił pokrótce i otworzył przed nią kolejne drzwi, tym razem prowadzące do wyjścia.

-niemożliwe - skomentowała bardziej do siebie niż do niego, chociaż chyba to trochę niegramatyczne stwierdzenie. trudno. zmarszczyła nosek i wyminęła grupkę szepczących dziewczyn z pierwszej klasy, które obserwowały jima i rumieniły się jedna po drugiej. może miały na to jakiś system. karen jedynie pokręciła głową i odwróciła się do niego przez ramię - jesteś z manhattanu? - 'i nigdy cię nie spotkałam?' inna sprawa, że na manhattanie bywała okazjonalnie od początku liceum tak więc, mogło się tam pozmieniać.

- tak, właśnie z manhattanu. czuję się w sumie jakby odcięli mnie od tego całego życia, które mnie denerwowało, kiedy byłem tam. a teraz się wściekam, że znalazłem się tutaj. ile jest kilometrów do najbliższego klubu, pubu czy cokolwiek? - cokolwiek w szczególności - bo ja nie wiem gdzie moglibyśmy pójść. dobrze, że przynajmniej pozwolili mi wziąć mój samochód.

-właściwie mam połówkę pod łóżkiem, więc możemy ją przygarnąć i cisnąć na dach akademiku - uśmiechnęła się do niego ponownie, bo nie dało się do niego nie uśmiechać, nie rozumiem effy, ja bym go chciała od razu bez jakichś zbędnych akcji. trochę się zmieszała, bo zapomniała, że na tym forum nie jest maj, więc zaraz dodała - albo lepiej po prostu zaszyć się w bibliotece. jest tam kąt, do którego nikt nigdy nie zagląda - wyjaśniła - oh, trzeba będzie ci tyle pokazać.

- no, mam nadzieję, że jeszcze odwiedzimy razem dużo ciekawych miejsc? - uniósł prawą brew do góry i nawet położył dłoń na jej łopatkach - prowadź - i zaczniesz.